Της Κωνσταντίνας Γογγάκη* |
Οι νέοι στην Ελλάδα παρατηρούν, αμήχανα, μια χώρα που τους παραδώσαμε γεμάτη από προβλήματα. Εμείς, οι γονείς, οι δάσκαλοί τους, είχαμε πρότυπα ποιοτικά στην ηλικία τους, αυτοί δεν έχουν.
Εμείς είχαμε άμεση
επαγγελματική προοπτική, μας προσέλαβαν στην δουλειά πριν καλά-καλά
πάρουμε το πτυχίο μας, αυτοί δεν έχουν. Όταν επευφημούσαμε τον Ανδρέα
Παπανδρέου που μας χορηγούσε αυξήσεις στους μισθούς, αγνοούσαμε ότι
υποδαυλίζαμε το μέλλον των παιδιών μας. Όταν ο Καραμανλής και η ΝΔ
έκαναν αβέρτα προσλήψεις και άφηναν ελλείμματα, δεν αντιδρούσαμε.
Όταν οι Έλληνες πολιτικοί, όλων των χώρων, έπαιζαν στην πλάτη μας το
παιχνίδι της «ευημερίας», δεν ανησυχούσαμε. Όταν οι ιδιώτες πλούτιζαν
ενώ το κράτος μαράζωνε, το ανεχτήκαμε. Κοιτάζαμε, δήθεν, το μέλλον,
απορροφημένοι από τον καταναλωτικό πολιτισμό, χωρίς να θέλουμε να δούμε
το ενδιάμεσο κενό. Ακόμη και σήμερα, παρά την Βαρουφακειάδα της
συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ και τον αυτόματο... κόφτη (συντάξεων π.χ.),
καθόμαστε άπραγοι, βουβοί και μοιραίοι. .....